تاریخچه  در سال ۱۳۱۴ “شرکت سهامی بیمه ایران” با سرمایه صددرصد دولتی تأسیس شد.

دو سال بعد از تأسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی در سال ۱۳۱۶ قانون بیمه

در ۳۶ ماده تدوین و به تصویب مجلس شورای ملی رسید. پس از آن نیز مقررات دیگری

در جهت کنترل و نظارت بر فعالیت مؤسسات از طریق الزام آنها به واگذاری ۲۵ درصد

بیمه ‌نامه‌های صادره بصورت اتکائی اجباری به شرکت  ایران وضع شد.

شرکت سهامی ایران با حمایت دولت به فعالیت خود ادامه داد و این حمایت منجر

به تقویت نقش این شرکت در بازار  کشور و توقف تدریجی فعالیت شعب و

نمایندگی‌های شرکتهای  خارجی گردیده بود بطوری که در سال

۱۳۱۸ بیش از ۷۵ درصد از بازار بیمه‌ای کشور در اختیار شرکت  ایران

قرار گرفت و پنج شرکت  خارجی که در آن‌ زمان در ایران فعالیت می‌کردند

جمعاً موفق به کسب کمتر از ۲۵ درصد از حق بازار شدند.

 

این روند کماکان ادامه یافت تا آنکه در سال ۱۳۳۱ بر اساس مصوبه هیئت دولت

کلیه شرکتهای  خارجی موظف شدند جهت ادامه فعالیت خود در ایران

مبلغ ۲۵۰ هزار دلار به عنوان ودیعه نزد بانک ملی ایران تودیع نمایند و پس

از آن نیز منافع سالیانه خود را تا زمانی‌ که این مبلغ به پانصد هزار دلار برسد

بر آن بیفزایند. این تصمیم موجب تعطیل شدن کلیه نمایندگی‌ها و شعب

شرکتهای  خارجی در ایران به استثنا دو شرکت یورکشایر و این

گستراخ گردید و شرایط را برای گسترش فعالیت شرکتهای ایرانی فراهم ساخت.

در سال ۱۳۲۹ نخستین شرکت  خصوصی به نام “بیمه شرق”

در ایران تأسیس شد و تا سال ۱۳۴۳ به تدریج هفت شرکت

خصوصی دیگر به نام های آریا، پارس، ملی، آسیا، البرز، امید ،

ساختمان و کار تأسیس شده و به فعالیت پرداختند.

 

همان‌طور که اشاره شد از سال ۱۳۱۶ کلیه شرکتها موظف گردیدند

۲۵ درصد از امور بیمه‌ای خود را به‌صورت اتکائی اجباری به شرکت بیمه ایران

واگذار نمایند. این واگذاری عمدتاً از طریق ارسال لیستهایی به نام بردرو که

حاوی کلیه اطلاعات راجع به بیمه‌‌نامه‌های صادره و خسارتهای پرداخت شده

توسط این شرکتها بود انجام می‌گرفت. بدیهی است ارائه اطلاعات به شرکت

رقیب هیچگاه نمی‌توانست مورد رضایت و علاقه شرکتهای  واگذارنده

باشد. از سوی دیگر با افزایش تعداد شرکتها ضرورت اعمال نظارت

بیشتر دولت بر این صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیت‌های

بیمه‌ای به منظور حفظ حقوق بیمه‌گذاران و بیمه‌شدگان احساس می‌گردید

در سال ۱۳۴۷ قانون  اجباری مسئولیت مدنی دارندگان و سایل نقلیه

موتوری زمینی در قبال شخص ثالث که به  شخص ثالث اتومبیل معروف است به تصویب رسید.

با افزایش فعالیت بیمه‌ای در کشور در سال ۱۳۵۰ “بیمه مرکزی ایران”

تأسیس شد و وظایفی مانند تنظیم بازار بیمه کشور و هدایت آن از طریق

تصویب آیین نامه ها و مقررات؛ توسعه و تعمیم بیمه و شبکه کارگزاری و ن

ظارت بر فعالیت های شرکت های  به نمایندگی از دولت در بازار

و انجام دادن بیمه اتکائی اجباری برای مؤسسات  خصوصی به

نام‌های تهران، حافظ، توانا و دانا تاسیس شدند.

 

در فاصله سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ چهار شرکت خصوصی به نام‌های تهران،

حافظ، توانا و دانا تاسیس شدند.. تا سال ۱۳۷۳ چهار شرکت بیمه ایران،

آسیا، البرز و دانا به فعالیت مشغول بودند که در سال ۱۳۷۳ شرکت بیمه

تخصصی به نام بیمه صادرات و سرمایه گذاری با سرمایه بانک ها و بیمه‌ها ( معلم ) تأسیس شد.

در سال ۱۳۸۱ قانون تأسیس شرکت غیردولتی به تصویب مجلس شورای اسلامی

رسید لذا در سال ۱۳۸۱ شرکت خصوصی حافظ در منطقه آزاد کیش و از سال

۱۳۸۲ سایر شرکتهای خصوصی از قبیل پارسیان، رازی، کارآفرین، توسعه،

ملت، سینا، امید، سامان، پاسارگارد، دی، میهن و … تأسیس شدند

و در حال حاضر نیز تعداد شرکتهای رو به افزایش می‌باشد .

 

 

 

 بیمه ایران

کرج طالقانی جنوبی جنب پل عابر پیاده (روبروی مدرسه شهدای انقلاب )

شماره تماس ۳۲۲۱۸۷۲۳-۰۲۶